4-7 Op avontuur op de Kagerplassen

Zooo maak je borst maar nat , hier komt het !

Op maandag 4 Juli, vroeg in de ochtend wordt hier al gezwómmen, wat is hier aan de hand ? Het is nog maar 7.30 !      Ik ben nog maar net uit m'n schapenvacht!

Als ík maar niet mee het water in moet! Een kat houdt niet van nat !

Ik zit op mijn 'skavotsje'                        (fries voor plateautje) en voor alle zekerheid stel ik me wat verdekt op ...

Om 8.00 uur gaan hier de trossen los . Ontbijt onderweg. 

Het doel is ...Kagerplassen.

Onderweg zien we enkele wel heel bijzondere creatieviteiten , wat er allemaal op het water ronddrijft is soms echt een bezienswaardigheid.

Jannie probeerd jullie daar zo nu en dan van mee te laten genieten .

Dit schip is nog in aanbouw en beslist niet waterdicht !

Een arkje van twee vierkante meter.

En plotseling kwamen we het huisje van Hans en Grietje tegen, zonder Heks      (gelukkig) en zonder koekjes ( helaas)

Een hele school grijze ganzen met één witte gans ...   Je zou er zo een boekje over kunnen schrijven ...                         " Het witte gansje"... 😉

We komen een vrachtschip tegen .

En zo bereiken we de Kagerplassen. Hier moeten ergens eilandjes zijn waar je mooi met je schip kunt liggen.

 Héé , hoor ik het goed !?  EILANDJES !! Dát zou nog wel eens kunnen betekenen dat ik vrij rond mag lopen ..  Mauw ! Mauw !       

( dat betekend zo iets als JOEPIEEE!!)      Ik wacht het nog even af voordat ik te vroeg juich, maar ik ben er wel weer aan toe om mijn pootjes te strekken .

DE HAVEN 

Waar de pijl staat daar liggen wij. Mooie eilandjes met een echte havenmeesteres die samen met haar man alles tip top onderhoudt .

Huisdieren zijn hier welkom en dat stel ik zeer op prijs.  Dat betekend trouwens wel dat ik hier andere zeekatten en zelfs zeehonden  tegen kan komen . Uuu, ik bedoel dus honden met zeebenen.

Om 12.00 leggen we aan en tot mijn grote schrik krijg ik weer mijn tuigje aan.  Dát was niet mijn bedoeling...

Maar twee uurtjes  later hoor ik ze overleggen ... " Sille we um toch mar even los litte ?"    Dan is het 14.00 uur. 

Eindelijk , ik krijg de vrijheid om op onderzoek uit te gaan ... ik brand van nieuwsgierigheid !

Nog één rondje over het dek en met een grote hup spring ik op de wal .

Zo , ik kijk nog even achterom en weg ben ik . "Om 10.00 thuis....!"  Hoor ik ze nog roepen . Maar voorlopig zien ze me niet terug.

Wat er nu verder aan boord gebeurd daar moet Jannie jullie maar even over bij praten ik heb andere bezigheden .

Jannie .

Nou Findus dat zal ik dan maar even doen . Wij  vermaken ons prima.    Pieter gaat  zeilen met zijn KA jacht .         ( even googelen op KAjacht.nl)

En ik bak een heerlijke taart voor morgen . Foto's volgen nog.

We eten pannekoeken en ik schrijf jou blog, alles gaat gewoon door ook al ben jij er even niet.

Tegen 20.00 uur maken we toch even een rondje of we jou ook zien , hier zijn wel honden . De buurman verder op heeft jou zien lopen maar wij zien geen Findus.

Om 10.00 beginnen we ons zorgen te maken... we kijken in de bosjes, vragen hier en daar ... dan opeens zien we je. Gelukkig je bent in de buurt.

Je springt op de prachtige moderne woonark die vlak  bij ons ligt... we roepen en gebaren en lokken met lekkers maar je komt niet ...

Toe je ... één boot verder en je bent thuis... Pieter loopt heel langzaam jou kant op maar jij neemt weer de benen.

11.30 en het wordt donker en je bent er nog steeds niet. 12.00 en je bent nergens te zien. Ik ga naar bed...even later Pieter ook ...de deur gaat dicht. We maken ons  zorgen....

Findus 

Nou Jannie , ik neem het verhaal even over want dit is natuurlijk een unieke kans om heerlijk m'n eigen kattegang te gaan ... 10.00 thuis ?!  Mij niet gezien . Ik ben nog laaang niet uitgestruind.

Die mooie moderne woonark moest ik even van dichtbij bekijken, daar is jullie Skip natuurlijk niets bij. Wat een ruimte!

Verder was er in de struiken nog zoveel te beleven ... 12.00 thuis... tja, ik kreeg wel zin in blikje en ik dacht ook wel dat jullie je zorgen zouden maken maar achter me aan zitten en controleren wat ik doe daar houd ik écht niet van .

Dus blijf ik nog even m'n eigen ding doen .

Ik zag vanuit de bosjes dat jullie naar bed gingen , ik ging nog één rondje... toen sprong ik heel zachtjes aan boord...en hoopte dat ik zo naar binnen kon glippen, maar helaas de deur was dicht.

Nou mensen , ik kan jullie vertellen dat er twee mensen nog nooit zó snel uit hun bed zijn gesprongen  ... hoe ze me gehoord hebben is mij een raadsel maar voor ik me om kon draaien was de deur al open en werd me mijn blikje onder de neus gehouden ...tjonge , wát een ontvangst! Geen gefoeter, geen tuigje, nee, een hartelijk en warm ontvangst van hen beiden maar zeker van Jannie . Pieter lag alweer op bed 😉. Maar van de vrouw kreeg ik nog mijn schapenvacht en vers water en een dikke knuffel ...ach ja , het moederhart , hè!

Zo, hoogste tijd,  diepe rust en al mijn wilde avonturen nogeens opnieuw beleven in mijn dromen .

Moarn sjugge we wol wer 😉

Findus