28-6 De 'Grote oversteek' !!

Dinsdag 28 Juni gooien we voor 8.00 uur de trossen al los. Je moet weten ...vandaag is een spannende dag voor mij. We steken het IJSSELMEER over... we verlaten " us Fryslân" !!!

Het grote avontuur gaat beginnen. Eerst doe ik nog mijn inspectieronde .

Controleren of alle venders of stootkussens binnen boord liggen , we zijn tenslotte geen 'huurboot' ... en alle touwen netjes liggen ...

Daarna kan ik rustig m'n schapenvacht opzoeken ...IK HEB ALLES ONDER CONTROLE !!

We gaan eerst in Staveren watertanken , het gaat deze keer vloeiend , ik heb je nog niet verteld van de laatste keer dat we water getankt hebben  , toch ? Toen hadden we een bijna-aanvaring en dreven we stuurloos rond in de haven van Staveren.  (Dat verhaal houd je nog tegoed samen met het lekketankverhaal , beloofd )`

Na het groene licht in de sluis van Staveren kiezen we het ruime sop. Als we het zeegat uitvaren merk ik het al , het schip hupt en springt van blijdschap, eindelijk kan ze laten zien waar ze goed in is " VAREN OP DE WILDE BAREN " .     Ik denk er anders over ...mijn arme zeepoten..nauwelijks weet ik me staande te houden . Na een weemoedige blik op het vaste land zoek ik mijn schapenvacht weer op om daar al schommelend de overkant af te wachten... 

In de filmrubriek kun je zien wat ik moest doorstaan !!!

Pieter zoekt z'n "automatischepilotenplek"  weer op . Zo kan hij met een afstandbediening de boot besturen. 

Dan is het tijd voor koffie .

Na twee uur varen bereiken we de overkant .

Ik heb heerlijk gepit , de hele grote oversteek , zo nu ben ik weer klaar voor het vaste land.

Als we Medemblik binnenvaren wordt ik verrast door een mooie kasteel . Kasteel Radbout , zo wordt mij verteld. Mmm, ridders, jonkvrouwen ...misschien droom ik er nog eens van 😉

We komen bij de eerste sluis en moeten vanwege werkzaamheden een uurtje wachten... Pieter en Jannie maken een wandeling en ik pas zolang op de boot .

Déze werkzaamheden waren iig klaar, mooie nieuwe dikke sluisdeuren !!

Als we geluisd zijn , o nee , geschut zijn , gaan we naar de volgende sluis.

Die is aan het eind van Medemblik,  een sluis met een duizelingwekkende diepte, tenminste dat vind ik ! We moeten weer wachten , nu op de sluiswachter want die heeft pauze. Ondertussen zien wat interessante dingen waaronder het opleidingsschip van Laura Dekker , Guppie ...genaamd !  Nou ja zeg , dat is toch even het vermelden waard want Laura Dekker is niet de eerste de beste,  toch ? Moet je maar es googelen op Laura Dekker!

Vanaf onze wachtplek zien we de grote diepte van de sluis 🙀🙀

De sluiswachter is weer gearriveerd!!

De prachtige oude brug waar het stoomtreintje nog dagelijks overheen rijdt op de achtergrond.

We krijgen nog wat aanwijzingen van de sluiswachter en dalen in de diepte af , de sluisdeuren openen zich en wij varen de Wieringermeer polder binnen .

Ik neem weer even een kijkje om te zien of we de goede kant opvaren ... ik geloof het wel want na enige tijd varen komt er wéér een sluis maar nu de andere kant op, nu moeten we de polder weer uit en de diepte waaruit we moeten opstijgen maakt dat ik angstig naar binnen vlucht, m'n veilige plek weer opzoek en .... wacht op de dingen die komen gaan ....

Ondertussen merk ik wel wat er gaande is :

We varen rustig naar binnen ...

Maken de touwen vast...

Het water kolkt naar binnen....

Langzaam stijgen we en komt er zicht op het sluiswachtershokje... De sluiswachter roept nog even dat er 11.000000 liter water naar binnen gelopen is ...pffff ik kan het niet eens uitmauwen, zoveel nullen !!!

We varen dus nu de polder uit . Zoeken zo langzamerhand een plek om aan te leggen , hopelijk kan ik daar even omstruinen. 

Na een poosje komen we aan in Kolhorn.. of De Strook .

Mooie steiger, mooi weer , mooi stukje gras...maar helaas, ik mag los lopen met ...je weet het al ...m'n tuig om ...

Tja, zo is het leven van een scheepskat .

De grote oversteek heb ik overleefd....

De grote diepten en hoogten heb ik overleefd.....

Dan zal ik het tuigje ook nog wel een keer overleven .

Oant de oare keer. FINDUS